Dit weekend mag je heerlijk gaan genieten. Even de boel de boel. Je hoofd echt leeg, genieten van de kadans, het bos, de vele vogels die je hoort en ziet en nu wel eens dat ene paadje waar het zonlicht zo prachtig door de bladeren valt. Geen zin in een heuveltje? Doe je dat toch niet!
De uitdaging (of juist niet): laat je horloge, mobiel en hartslagmeter thuis en ga op pad. Denk niet na over het tempo, de afstand, de tijd, maar voel: waar heb ik zin in? Wat is een lekkere kadans? Welk tempo vind ik fijn? Behoefte om te wandelen? Stoppen en genieten van het uitzicht? Ook goed. Klaar? Dan gewoon naar huis: lekker een kop thee of koffie in de zon. Niet nadenken of het lang genoeg, snel genoeg of wat dan ook was. Vandaag was het goed!
En natuurlijk zijn we reuzebenieuwd hoe deze ‘mindful run’ jullie bevallen is? Lukte het om alles even los te laten? Laat het weten in de reacties
Ik loop vaker op deze manier. Dan ga ik de deur uit zonder vooropgezet plan en begin ik gewoon te lopen. Afhankelijk van hoe de beentjes en geest voelt kies ik mijn route. Vaak komt dat er dan op neer dat ik denk … “goh, hier kan ik nog wel even naar rechts, ziet er leuk uit” en kom ik op paadjes die ik nog niet kende. Afstanden zijn dan even niet belangrijk alhoewel dit vaak betekent dat ik juist iets meer loop dan ik normaal, met plan, zou lopen. Gewoon omdat het zo lekker is. Wel heb ik altijd nog mijn horloge om route en afstand vast te leggen. Maar ik kijk er tussendoor niet op. Maakt me dan even niets uit. Heerlijk.
Zeker een maal per week ga ik zo hardlopen. Dit doe ik nu zo’n jaar of 20 en het verveelt nooit, ten minsten bij mij 😉
Toch neem ik wel wat mee: flesje drinken, een jasje (vandaag niet haha), een geseald papier waar naam, tel. en huisarts op staat.
Ik wens je veel plezier met deze “training”
Louisa